Loslaten om vertrouwen te laten groeien
Elke ouder wil zijn kind beschermen. Tegen vallen, pijn en teleurstelling. Dat is liefde. Maar juist die liefde kan soms in de weg staan van wat een kind het meest nodig heeft: ruimte om te groeien.
Niet alles gladstrijken.
Niet elke hobbel wegnemen.
Niet steeds vooruit rennen om risico’s te voorkomen.
Steeds meer ouders voelen: ik wil geen curlingouder zijn.
Wel een ouder die nabij is, betrokken blijft en tegelijk vertrouwen durft te geven.
Wanneer loslaten spannend voelt
Het begint vaak klein.
Het moment waarop een kind voor het eerst zonder zijwieltjes fietst. Een hand die losgaat van het zadel, een ouder die meeloopt, alert, klaar om in te grijpen. Het wiebelen, het vallen. En daarna die blik: trots. Niet omdat het perfect ging, maar omdat het zélf ging.
Of dat moment op het speelplein. Een kind klimt hoger dan prettig voelt. De neiging om “pas op” te roepen is groot. Toch gebeurt er iets waardevols wanneer een ouder blijft staan en zegt:
“Je mag het proberen, ik ben dichtbij.”
Het kind voelt zijn lijf, leert zijn grenzen kennen en ontwikkelt vertrouwen, niet omdat het nooit spannend is, maar omdat het erdoorheen mag.
Laten vallen is niet hetzelfde als loslaten
Loslaten betekent niet dat een ouder onverschillig is.
Het betekent dat een kind mag vallen, terwijl de ouder beschikbaar blijft om te troosten, te luisteren en te verbinden.
Wanneer elk vallen wordt voorkomen, leert een kind dat de wereld gevaarlijk is en dat het zichzelf niet kan redden.
Wanneer een kind mag ervaren dat het weer op kan staan, leert het iets veel krachtigers:
"ik kan dit aan en ik sta er niet alleen voor"
Voor het eerst alleen op pad
Voor veel ouders is het een grote stap: een kind dat voor het eerst alleen naar een vriendje gaat dat dichtbij woont.
De vragen schieten door het hoofd.
Kijkt het wel uit bij het oversteken?
Weet het wat het moet doen als er iets gebeurt?
Toch is dat korte stukje alleen op pad vaak een groot moment van groei. Voor het kind, dat verantwoordelijkheid voelt en trots thuiskomt met een eigen verhaal. En ook voor de ouder, die merkt dat vertrouwen ruimte geeft aan het kind én aan zichzelf.
Nabij zijn zonder vast te houden
Liefdevol loslaten betekent niet verdwijnen.
Het betekent aanwezig blijven zonder te sturen.
Het is:
Vertrouwen geven zonder garanties,
Ruimte laten zonder onverschilligheid,
Grenzen bewaken zonder de ervaring over te nemen.
Een kind dat deze ruimte krijgt, leert niet dat de wereld altijd veilig is, maar dat het ermee om kan gaan. Niet dat het nooit faalt, maar dat falen bij het leven hoort. En vooral: dat het mag proberen.
Wat kinderen écht meenemen
Kinderen onthouden niet dat ouders alles voor hen oplosten.
Ze onthouden dat ze gezien werden.
Dat er vertrouwen was.
Dat er iemand was die zei: ik geloof in jou.
Loslaten is geen afstand creëren.
Het is vertrouwen doorgeven.